Deze dag vertrokken we voorgoed uit de hooglanden van Ecuador. Vanaf Cuenca op ongeveer 2900 meter stegen we eerst naar ons hoogste punt over de westelijke Andes op 4200 meter naar de Pacific. Einddoel van de dag is Guayaquil, de grootste stad van Ecuador met 3,5 miljoen inwoners maar ook met een enorme criminaliteit. Het wordt ons ten zeerste afgeraden om ons in bepaalde wijken te begeven of na een bepaalde tijd nog buiten te zijn. We zijn halverwege de middag bij ons hotel aangekomen en voelen ook niet de behoefte om nog veel te ondernemen. Een rustmoment is nu even welkom.
Voordat we in Guayaquil aankwamen hebben we eerst een bezoek gebracht aan Reserva Ecologica Manglares Churute, een natuurpark dat deels bestaat uit een mangrovebos. Een hoge temperatuur en water betekent muggen! En die waren er met vele duizenden. We hadden beter een douche met 50% Deet kunnen nemen want ze staken gewoon door 2 lagen kleding heen. Op gegeven moment mijn regenjack maar aangedaan om een extra laag te vormen tegen deze pokkenbeesten. Enfin, het mangrovebos bood ons in korte tijd wel de meeste vogels om te fotograferen. Twee bijzondere vogels die we zagen waren een visarend en een redelijk grote ijsvogel. Verder enkele ibissen en blue herons, ofwel amerikaanseblauwe reigers en enkele groefsnavelani's, familie van de koekoeken.
Voordat we in Guayaquil aankwamen hebben we eerst een bezoek gebracht aan Reserva Ecologica Manglares Churute, een natuurpark dat deels bestaat uit een mangrovebos. Een hoge temperatuur en water betekent muggen! En die waren er met vele duizenden. We hadden beter een douche met 50% Deet kunnen nemen want ze staken gewoon door 2 lagen kleding heen. Op gegeven moment mijn regenjack maar aangedaan om een extra laag te vormen tegen deze pokkenbeesten. Enfin, het mangrovebos bood ons in korte tijd wel de meeste vogels om te fotograferen. Twee bijzondere vogels die we zagen waren een visarend en een redelijk grote ijsvogel. Verder enkele ibissen en blue herons, ofwel amerikaanseblauwe reigers en enkele groefsnavelani's, familie van de koekoeken.
Na de boottocht op zoek naar de vogels hebben we in een ander deel van het reservaat gezocht naar de brulapen, ofwel howlers. Helaas konden we ze niet traceren, hoewel we ze wel hebben gehoord. Maar om ze te spotten hadden we verder een berg op moeten lopen, maar in de warmte en dik aangekleed tegen de muggen die nauwelijks last hadden van de Deet, hebben we de wandeling vroegtijdig afgebroken.
Ons hotel ligt tegenover een klein parkje met iguana's. Toen de stad vele jaren geleden uitbreidde in deze richting zaten die er al en zij hebben er toen gewoon omheen gebouwd en er een soort beschermd parkje van gemaakt dat wordt bewaakt. Vanaf de 6e etage zien we de iguana's in de bomen zitten.
Vanavond onze laatste avond met onze geweldige gids, Marc. Morgen even na 9 uur vertrekken wij naar de luchthaven en vliegen in 1,5 uur naar Galapagos en daar krijgen wij 2 nieuwe gidsen die dat deel voor hun rekening nemen. Marc reist direct na ons vertrek weer terug naar Quito en een uur nadat hij daar geland is start voor hem een nieuwe groep die dezelfde reis maakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten