En vanmorgen was het dan eindelijk zover, het vertrek naar de Galapagos eilanden.
We konden redelijk uitslapen. In de ochtend nog even een cache opgepikt tegenover het hotel en na het ontbijt naar het vliegveld van Guayaquil. Daar kregen we direct al te horen dat onze vlucht zeker met een uur vertraagd was vanwege slecht weer in Quito, waar ons toestel vandaan moest komen. Dat werd uiteindelijk 2,5 uur en daardoor misten we direct een deeltje van ons middagprogramma op ons eerste eiland San Cristobal. Een klein lichtpuntje is dat het hier weer een uurtje vroeger is, een tijdsverschil van 8 uren met Nederland.
Direct na aankomst op de luchthaven mag je 100 dollar per persoon aftikken voor entrance-fee voor het nationale park. In het hotel hadden we een paar minuten om de koffers neer te zetten en we zijn toen meteen naar het Interpretationcenter gegaan, een soort museumpje dat het ontstaan en de geschiedenis van de Galapagos vertelt. Een leuk weetje: de eilanden schuiven per jaar 3 cm naar het vaste land van Ecuador op. De oostelijke eilanden zijn het oudste en aan de westkant komen door vulkaan uitbarstingen steeds nieuwe eilanden bij die dan ook weer opschuiven. Geinig, toch?
We konden redelijk uitslapen. In de ochtend nog even een cache opgepikt tegenover het hotel en na het ontbijt naar het vliegveld van Guayaquil. Daar kregen we direct al te horen dat onze vlucht zeker met een uur vertraagd was vanwege slecht weer in Quito, waar ons toestel vandaan moest komen. Dat werd uiteindelijk 2,5 uur en daardoor misten we direct een deeltje van ons middagprogramma op ons eerste eiland San Cristobal. Een klein lichtpuntje is dat het hier weer een uurtje vroeger is, een tijdsverschil van 8 uren met Nederland.
Direct na aankomst op de luchthaven mag je 100 dollar per persoon aftikken voor entrance-fee voor het nationale park. In het hotel hadden we een paar minuten om de koffers neer te zetten en we zijn toen meteen naar het Interpretationcenter gegaan, een soort museumpje dat het ontstaan en de geschiedenis van de Galapagos vertelt. Een leuk weetje: de eilanden schuiven per jaar 3 cm naar het vaste land van Ecuador op. De oostelijke eilanden zijn het oudste en aan de westkant komen door vulkaan uitbarstingen steeds nieuwe eilanden bij die dan ook weer opschuiven. Geinig, toch?
Op de wandeling naar het museum zagen we al direct veel zeeleeuwen en leguanen. In de lucht veel enorme fregatvogels en de beroemde Darwin Finch (een klein vinkje). Ook de gele Galapagos Canary vloog rond. Na het bezoek aan het museum en nog een wandeling naar een mooi uitzichtspunt mochten we zwemmen op een mooi stukje strand tussen de zeeleeuwen. 2 van de jongste groepsleden maakten toch een duik maar kregen het even aan de stok met een dominante zeeleeuw die hen het water heeft uitgejaagd.
Wat echt schattig was waren behoorlijk wat zogende jonge zeeleeuwen. Ik probeer een filmpje te uploaden. Hoop dat dat lukt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten