De dag startte vandaag met een wandeling door primair regenwoud. Dat is redelijk bijzonder want zoveel is er niet meer op onze aardkloot. Wij, mensen, zijn hard op weg om alle oorspronkelijke regenwouden naar de kloten te helpen. Een wandeling door een plaats waar nooit iets anders dan deze bomen en planten hebben gestaan is iets unieks. Begeleid door een 72-jarige gids van de lokale indianenstam, gewapend met een manchete is een mooie en leerzame belevenis. De man is al met pensioen maar kan geen afscheid nemen van het gidsen van toeristen. Zo'n leuke en lieve man, luisterend naar de naam Bartholomeus.
Op de foto's zie je dat Bartholomeus een inkeping maakt in een boom en dat er rood sap uit komt, precies bloed.
De tocht van ruim 3 uur was behoorlijk pittig over zeer drassige grond die soms steil naar boven en beneden leidde. Een fors deel van de groep kon ook niet op de benen blijven en viel op de glibberige hellingen of in de talloze stroompjes.
In de middag hebben we tegenover de ecolodge een dorpje van de Quichoa-indianen bezocht. Ze hebben daar voor ons een speciale lekkernij bereid, reusachtige larven van mega-kevers. Die kosten
geroosterd op de markt al gauw 6 dollar per 3 stuks aan een saté prikker. Ze worden levend geroosterd boven het vuur. Ik heb mijn portie aan een ander gegund want mijn buik is al wat van streek. Ook hebben we de diverse gewassen gezien die de indianen telen, van koffiebonen, via cacao tot aan kinine.
Vanavond, na het diner hebben we rond de kampvuurplaats nog wat canelazo gedronken en heeft het personeel van de lodge nog wat Quichoa liedjes gezongen.
Vanavond, na het diner hebben we rond de kampvuurplaats nog wat canelazo gedronken en heeft het personeel van de lodge nog wat Quichoa liedjes gezongen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten