Ik ga eerst nog even terug naar gisteravond. We hebben gegeten in een restaurant dat naast het gewone voedsel gespecialiseerd is in lokale gerechten en uiteraard kon ik het niet laten dat uit te proberen. Het stukje hierna is niet voor de poezelige zieltjes, maar bij een bezoek aan Ecuador ontkom je er gewoon niet aan. Een van de lekkernijen hier is cavia, of zoals ze het hier noemen: cuy. Het is eigenlijk een arme-mensen maal en bij de indianen lopen de cavia's door het huis en is er gewoon soms een vet exemplaar de klos. Enfin, ik heb het ook geprobeerd en het is vooral hard werken. Je krijgt gewoon een hele of halve cavia op je bord en dan is het kluiven geblazen. Niet echt veel vlees en en het vlees dat er in zit is vettig. Ik vond het redelijk lekker maar was gewoon om een keer te proberen. Volgende keer gewoon weer een echt stuk vlees.
Elke dag is wel wat bijzonders. Net anders dan vorig jaar in Madagascar waar je van 's morgens tot 's avonds in de bus zat en niet echt veel beleefd had, proberen we nu echt nog dingen te zien of te doen. Ecuador is qua geologie en biologie een bijzonder land. Het heeft de grootste biodiversiteit in een land van deze grootte. Er zijn 27 ecosystemen en 84 verschillende landschapsstijlen. Om een voorbeeld te geven. In Quito valt gemiddeld 1200 mm regen per jaar. Nu is Quito een stad, dus niet echt interessant qua landschapsstijl, maar net ten noorden van Quito valt maar 200 mm per jaar en heb je een steppe-landschap en dan zit je maar 30 minuten van de hoofdstad.
Onze eerste stop was bij de 2 na grootste nog actieve vulkaan. Het wonderlijke van deze Pululahua vulkaan is dat er mensen in de krater wonen. In de krater zijn na de laatste uitbarsting van zo'n 2500 jaar geleden cones ontstaan door de lava. Eentje daarvan staat redelijk in het midden. In de krater wordt landbouw bedreven want de grond is natuurlijk uiterst vruchtbaar. Daar was ook een speciale cache, een zogenaamde earthcache. Dat houdt in dat je op geografisch gebied ter plaatse vragen moet beantwoorden. Een van de vragen gaat over een bepaalde helling bij de krater en waarom die er zo uit ziet. In dit geval is dat erosie. Een andere vraag ga ik toch opzoeken en intrigeert mij ook en dat is waarom dit nog steeds een actieve vulkaan is. Hij rommelt en borrelt allang niet meer maar schijnt wel actief te zijn. Ik gok dat het iets te maken heeft met de formele tijd dat er is verstreken sinds de laatste eruptie. Als ik het niet vergeet laat ik het jullie nog weten.
Daarna zijn we naar de precieze evenaar gegaan. Het bijzondere is dat ongeveer 1500 jaar geleden de indianen de juiste plek al hadden gevonden. Later kwamen Franse onderzoekers en die zouden wel even bepalen wat de goede evenaar was en die bleken uiteindelijk tientallen meters verkeerd te zitten. Met komst van de GPS bleek de lijn uiteindelijk precies op de eerder vastgestelde plek van de indianen te zijn. Precies op en naast de evenaar lieten ze wat trucjes zien om het verschil tussen of je op, ten noorden of ten zuiden van de evenaar bent te laten zien en ervaren. Verbazingwekkend! Uiteraard daar ook een stempel in ons paspoort laten zetten, want dat kan gewoon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten